เรื่อง .....การเมืองกับอาหาร
ลองดูความคิดของผมนะคับว่าจะถูกใจผู้อ่านมั่งหรือป่าว
เปรียบการเมืองเป็นอาหาร แต่ละพรรคการเมืองก็เป็นเหมือนร้านอาหาร ประชาชนก็น่าจะเป็นผู้บริโภค
คนเราก็รู้ๆกันอยู่ว่าคนเราหนะชอบหรือคิดอะไรไม่เหมือนกันคนนี้อาจจะชอบร้านนี้ คนนั้นอาจจะชอบร้านนั้น ต่อให้ชอบร้านเดียวกันก็เหอะ ก็อาจจะสั่งคนละเมนู จริงมะคับ
หรือแม้กระทั่ง ต่อให้สั่งเมนูเดียวกัน ก็อาจจะสั่งคนละรสชาติ
บางคนกินเผ็ค บางคนกินเปรี้ยว ถึงขึ้นขอมะนาวเพิ่มหลายๆ กลีบเลย หรือบางคนไม่กินเผ็ดเลย
คนกินเผ็ดเก่ง จะไปด่าคนกินเปรี้ยวเวอร์ ๆว่าไร้สาระ มันถูกหรือเปล่า?
ความคิดผมประมาณว่า เราไม่ควรกินรสใดรสหนึ่งจัดจนเกิดไป หวานจัด เปรี้ยวจัด เค็มจัด เผ็ดจัด ก็ล้วนแต่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ก็เปรียบเสมือนการเมืองเราก็ไม่ควรจะมองหรือแสดงความคิดเห็นเข้าข้างฝ่ายที่ของเรามากเกินไป เราควรจะเก็บเอาไว้ในใจดีกว่า แล้ว หันมองดูรสชาติอื่นๆด้วย ไม่แน่นะคับคุณอาจจะมีความเห็นเป็นของตนเองเลย ประมาณว่าเอาอาหารสองสามร้านมาคลุกรวมกันเลยทีเดียว
(เข้าใจหรือยังคนที่กินเปรี้ยวเวอร์ๆ )
มีอะไรให้อ่านเล่นคับ
ทายนิสัยจากรสชาติของอาหาร
> รสจืด เป็นคนหนักเอาเบาสู้งานมากงานน้อยข้าเจ้าไม่หวั่น ออกจะเป็นคนที่ว่านอนสอนง่ายใครว่าไงก็ว่าตาม พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่มีแค่ไหนใช้แค่นั้น ไม่ค่อยขวนขวายหรือกระตือรือร้นจนเกินตัวอยู่ง่ายกินง่าย ส่วนลักษณะในการแต่งตัวก็ง่าย ๆ สบาย ๆ แต่ข้อเสียก็คือมักเป็นคนขี้ใจน้อย ขี้ สงสาร ใจอ่อน มักจะ โดนคนอื่นหรอกอยู่บ่อย ๆ
> รสจืด เป็นคนหนักเอาเบาสู้งานมากงานน้อยข้าเจ้าไม่หวั่น ออกจะเป็นคนที่ว่านอนสอนง่ายใครว่าไงก็ว่าตาม พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่มีแค่ไหนใช้แค่นั้น ไม่ค่อยขวนขวายหรือกระตือรือร้นจนเกินตัวอยู่ง่ายกินง่าย ส่วนลักษณะในการแต่งตัวก็ง่าย ๆ สบาย ๆ แต่ข้อเสียก็คือมักเป็นคนขี้ใจน้อย ขี้ สงสาร ใจอ่อน มักจะ โดนคนอื่นหรอกอยู่บ่อย ๆ
> รสหวาน เป็นคนใจบุญ สงสารคนอื่นเขาไปทั่ว อารมณ์ดีร่าเริงสดใสจนบ้างครั้งดูเหมือนเกิน ๆ ไปนิด ชอบกีฬา และโปรดปรานเสียงเพลงเป็นที่ซู้ด..ด..ด ส่วนทางด้านความรักจะเป็นคนที่รักง่ายหน่ายเร็ว หรือว่ากัน ซื่อ ๆ ก็เบื่อง่ายนั่นแหละ ถ้ารักใครก็รักจริงเหมือนกันนะ แต่ก็ขี้หึงเป็นบ้าเลย มักจะเป็นคนที่มีจิตใจโล เลเอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองแบบว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่อมั่นในตัวเองว่างั้นนะ และก็มักจะเป็นคนที่ช่างฝัน ถึงอย่างไรก็เป็นมิตรที่แสนดีกับผู้อื่น ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใครเขาหรอก
> รสเค็ม อย่างว่านะคนที่ชอบรสเค็มส่วนใหญ่ก็มักจะมีนิสัยเหมือนรสแหละ คือมักได้ ทำอะไรก็ได้ที่ลงทุนไปน้อย นิดหรือไม่ก็ไม่ต้องลงทุนเลยแต่ได้กลับมาเป็นสองเท่าอะไรทำนองนั้นน่ะ และก็จะเป็นคนที่ค่อนข้างควัก ยากมาก ใครที่ได้กินเงินกับคนที่ชอบรสเค็มนี้ถือว่าเป็นบุญเลยหละ ส่วนเรื่องของการแต่งตัวก็ชอบแต่ง ตัวปอน ๆ แต่จะเป็นคนที่ขยันทำงาน เก็บเงินเก่งจะเก็บไม่เก่งได้อย่างไรล่ะเล่นไม่ค่อยจ่ายอะไรเลย อย่างนี้ก็ต้องมีเก็บซิ ส่วนความรักจะเป็นคนที่รักใครแล้วจะเก็บไว้ในใจไม่ค่อยแสดงออก จึงชวดไป หลายรายเหมือนกัน เป็นคนที่รักความสงบไม่ชอบคบค้าสมาคมกับใคร ๆ นัก เพราะขี้เกียจปวดหัว
> รสเผ็ด ออกจะเป็นคนที่ค่อนข้างเฉียบขาด อารมณ์ฉุนเฉียวรุ่นแรง โกรธง่ายแต่หายเร็วนะ อีกอย่างนึงก็ปาก ร้ายใจดีนะ ส่วนข้อดีของคนที่ชอบรสเผ็ดก็มีหลาย คือ เป็นคนที่มีความฉลาดทันคน พูดจาตรงไปตรง มาคิดอย่างไรว่าอย่างนั้น จะเป็นคนที่มีความมานะอดทน และมีความเพียรพยามสูง เรียกว่าตั้งใจทำ อะไรถ้ายังไม่สำเร็จตามที่คิดไว้ก็จะทำให้เสร็จ และจะไม่ยอมแพ้ใครง่าย ๆ ถ้าฉันไม่ผิด ส่วนใหญ่จะ ออกไปทางรักอิสระ ไม่ชอบอยู่ใต้บังคับใคร ถ้าลองได้รักใครแล้วทุ้มสุดตัวเหมือนกันนะ
> รสเปรี้ยว จะเป็นคนที่ชอบคมค้าสมาคมกับคนทุกระดับ ออกจะไปทางสังคมจัดเรียกว่ามีงานสังสรรค์ที่ไหนต้องมี ฉันอยู่ที่นั่น ไม่พลาดเลยแม้แต่งานเดียว จะเป็นคนที่ช่างพูดช่างเจรจา ชอบวางตัวเด่นจนบ้างครั้งเกิน หน้าเกินตาคนอื่นเขา เลยทำให้คนอื่นเกิดความอิจฉาได้ ข้อดีที่เด่นชัดที่สุดของคนที่ชอบรสเปรี้ยวนี้จะ เป็นคนที่หาเงินเก่ง และก็ใช้เงินเก่งพอสมควรเลยแหละ ถึงอย่างไรก็ยังมีเหลือเก็บกับเขาเหมือนกัน ส่วนข้อเสียคือ ชอบทำงานหลาย ๆ อย่างพร้อมกัน ก็เลยทำอะไรไม่ค่อยจะประสบความสำเร็จนัก และก็ ไม่ชอบที่จะทำงานที่ต้องออกแรงเยอะอีกด้วย
